en dan zie ik jouw voetstappen
met daarin jouw ogen die
kortstondig me aankeken

en dan heb ik woorden genoeg
de herinneringen die zwijgen
die smachten herkend te worden

en dan laat ik mijn zolen zien
wat altijd misverstaan wordt
jouw spoor achterlatend

maar jouw ogen die smachten te herkennen
zien


Alessandro Aiello
gepubliceerd in Roodkoper (1996)
uit: van de kruipende halfmens (1995)