en dan
zie ik jouw voetstappen
met daarin jouw ogen die
kortstondig me aankeken
en dan heb ik woorden genoeg
de herinneringen die zwijgen
die smachten herkend te worden
en dan laat ik mijn zolen zien
wat altijd misverstaan wordt
jouw spoor achterlatend
maar jouw ogen die smachten te herkennen
zien
|