niets
ondanks degenen die menen
dat alles al is gezegd
het maakt de mens schroomvallig
te kennen en te spreken
niet dat het de stilte is die overweldigt
de ruis die alle geluid gelijk wil maken
het vergrootglas van de tijd
omkadert het al bekende
beeld dat aan ons vreet
het gaat met ons voorbij
maar die dan spreekt
gekleed in niemands jas
de naam van slimheid en van wanhoop
want wie is niet van iedereen een beeld
die spreekt voor hij zwijgt
even ademklanken
gepubliceerd in Roodkoper (1999)