omdat het klinkt maar niet vastligt
maar de hoor ligt niet altijd op de loer
de tong streelt niet altijd het binnenkomende woord
er zijn mensenveel haarvaatjes nodig om de zeg
met alle bijbehorende kriebels te kunnen aanzien
het licht van de dag is in al zijn herhalingen vrolijk maar donker
het licht van de nacht met alle dagelijkse bijval is ook niet meer zo
zwart als de verzwelgende autoband over de schrijvershand op het zebrapad
schrijvershanden zouden strelen moeten alle letters aai over de kop
maar het woord gesel het uit de zeg
deze laat het moeiteloze licht van buiten
en het laveloze licht van binnen gezamenlijk
sidderen en daarmee over schaduwen verhalen
wanneer het even zich laat herhalen door de verkreukelde hand of mond
die de zeg zag en aangreep aan de rand van het zicht
gepubliceerd in Roodkoper 3(2007)
uit: omdat het klinkt maar niet vastligt (2001) gedicht op youtube