over hoofden is al eens licht geschreven terwijl
het onding hoog en zwaar alleen maar neerwaarts wil
het hoofd is dan ook waar het meest samengeperst
alle delen van het lichaam netjes in zijn weggekopieerd

wie dan droomt daalt af van het laddertje
handje en voetje langs zenuw zus of zo het origineel in
het lichaam is dan even het uitgesmeerde hoofd
maar dan gehoorzamer en oprecht geeft het weer

wat het ongeretoucheerd aanschouwde 
zonder gericht te luisteren en de huidhaartjes
voortdurend heeft laten spreken en zingen zelfs

wat van dromen bedrog lijkt omdat het hoofd het lijf
niet op wil tillen naar de ijlere dagdromen van de lob
de uit het hoofd waarneembare werkelijkheid